اول این ویدئو رو ببینین:
من امروز بعد از اینکه خبر اعدام بهنود شجاعی رو شنیده بودم و این فیلم رو دیدم خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و با اینکه یه خورده درونگرا هستم و زیاد احساساتم رو نشون نمی دم ولی بعد از دیدن این فیلم، جلو همه کسایی که اصلا نمی دونستند چه خبره، اشک توی چشام جاری شد و گریه کردم. شما چطور؟ شما هم بغض تو گلوتون گرفت یا چشاتون خیس شد؟ اشکال نداره ما هممون مثل همیم. راستش من در حین نوشتن مطلب هم چند بار گریه کردم.
حالا یه سوال دارم ازتون. فکر می کنید واکنش خامنه ای به این احساسات ما چیه؟ شاید بگید چرا خامنه ای؟ خوب معلومه چون اون رییس قوه قضاییه رو تعیین میکنه و در واقع این قوه بطور مستقیم زیر نظر اونه. در ضمن خامنه ای مثلا خودش رو رهبر این کشور میدونه و صبح تا شب توی تلویزیون، خودش و حکومتش رو با علی و حکومت علی مقایسه می کنند. حتی تو نماهنگ جدیدی که ساختن با علی دست هم میده! همون علی که میگن نگران بود مبادا در گوشه ای از حکومت تحت امرش ذره ای از حق کسی پایمال بشه. پس حتما گرفتن حق حیات از دو تا نوجوون در ایران به خامنه ای مربوط میشه. خوب برگردیم سر سوال خودمون. فکر می کنید واکنش خامنه ای به این احساسات ما چیه؟ شاید بگید اون که با ما اصلا طرف نمیشه و یه عده بسیجی جان بر کف رو میفرسته سراغمون که دیگه از این غلطها نکنیم و این فیلمها رو نبینیم. نه، اینجوری به قضیه نگاه کنید که ما مثلا یه فرد مهم مثل پدر روح الامینی بودیم که خامنه ای خودش رو تحت فشار احساس میکرد تا یه پاسخی بهمون بده. حالا فکر می کنید واکنشش چیه؟ جالبه بهتون بگم من واکنشش رو میدونم. همون واکنشی که به احساسات مجیدی نشون داد. همون واکنشی که به احساسات نماینده موسوی نشون داد. اول یه مقدار از موضع ولایی و عظمایی لطف میکنه و یه تفقد و دلجویی ازمون میکنه، بعد تحقیرمون میکنه! میگه درسته شما ناراحت شدید ولی شما احساساتی هستید و در این حال احساسی نمیتونید واقعیتها رو خوب ببینید و اصلا قدرت درک ندارید. بعد هزار بار جملات تکراری رو از اسلام و قران مثال میزنه که اثبات کنه ما مطلقا اشتباه می کنیم و این اسلامه که درسته.
حالا جواب من به خامنه ای اینه: درسته ما احساساتی هستیم. چون انسانیم. چون انسان احساسات داره. ما احساساتی هستیم چون قدرت مطلقه مسخمون نکرده. ما احساساتی هستیم چون در حکومت سراسر فساد تو هنوز برخی از سلولهای بدنمون فاسد نشده و روح انسانی درش هست. این احساس انسانی ماست که گواهی میده یک کودک نمیتونه به خاطر اشتباهی که انجام داده مجرم و محکوم به اعدام شناخته بشه. ما با تک تک سلولهای بدنمون حس می کنیم بهنود شجاعی که امروز به خاطر اشتباه دوران کودکی اش کشته شد، نباید کشته میشد. ما احساس می کنیم اعدام یک اقدام وحشیانه و به دور از تمدن و بر خلاف عواطف و احساسات انسان است. ما احساس می کنیم که مجازات اعدام نه تنها در مورد کودکان که در مورد بزرگسالان هم نباید اجرا شود. ما انسان هستیم و احساسات داریم و دینی میخواهیم که به احساسات ما هم پاسخ دهد. پس اگر اسلام موافق اعدام است ما با اسلام هم مخالفیم.
